Jest Robótka do zrobienia

tak jak i w zeszłym roku zachęcam Was do wzięcia udziału w akcji:

Słuchajcie.

Jest Robótka.

Tak Wam mówimy od PIĘCIU lat, a Wy od PIĘCIU lat, rok w rok (dowody TU) ślecie kartki z Bożonarodzeniowymi życzeniami do mieszkańców Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci w Niegowie.

I od pięciu lat dzięki Wam dobro się kręci. Rozpędza się jak kulka we flipperach, odbija się, wpada tu i tam, robi bdzynk bdzynk i rozbija bank radości oraz wdzięczności. To chyba najlepszy nałóg w jaki można wpaść.  Uzależnienie od Robótkowego dobroczynienia.

Przychodzimy więc po raz piąty, kaczka i Bebe, na pewno nie ostatni, i znów prosimy: "Piszcie dalej, bo jest potrzeba! Jest głód przyjaźni!  Głód drugiego człowieka! Tam naprawdę czekają na Wasze pisanie."

O co chodzi?

W Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci w Niegowie mieszka gromadka niepełnosprawnych intelektualnie, często też fizycznie, Dzieciaków Starszaków. Małych, dużych, chudych, grubszych, gadatliwych, małomównych, rozumnych i  trochę mniej rozumnych.
  

Wszystkich ich łączy oczekiwanie, że ich ktoś zauważy. Wyłuska z gromady. Dowartościuje przesyłką do konkretnego adresata. Przed świętami Bożego Narodzenia, tak bardzo z definicji rodzinnymi, to  czekanie na znak od drugiego człowieka jest w Niegowie tak intensywne, że można je kroić nożem. 

...Kto w tym roku pojedzie do domu? Kto znów zostanie? Do kogo przyjdzie list? Czy zadzwonią?...

Nie ma co się łudzić, do Niegowa nie zajrzy żadna wróżka Adoptuszka. Większość Starszaków nie ma już bliskich albo nigdy ich nie miała. Ale wy możecie to na chwilę zmienić. Możecie chwycić kartkę, długopis i napisać kilka ciepłych słów do Wybrańca. Tak, aby nos i łapki przyklejone w Wigilię do okiennej szyby, na chwilę się odkleiły i przytuliły do waszych słów.

Dzieciaki Starszaki nie umieją czytać. Wasze słowa odczytają im Opiekunowie. Nie lubicie pisać? Rysujcie, malujcie, wyprodukujcie kolaż, drzeworyt, gobelin... Wytnijcie kartkę w świątecznym pierniku, wydziergajcie na szydełku. Nagrajcie życzenia na płycie CD. Żadnych nie stawiamy granic waszej fantazji.  Wciągnijcie w ten nałóg waszych bliskich i dalszych. Ślijcie te kartki z Polski, ze świata, skądkolwiek możecie. Każda jedna kartka to konkretny uśmiech konkretnego Dzieciaka Starszaka.

Trochę miłości instant w kopercie i pocztowy znaczek.  Nakład niewielki a wdzięczność odbiorców tak ogromna, że wciska w siedzenie.

Najważniejsze jest to pisanie. Jeśli chcecie swojego Ulubieńca również obdarować jakimś drobiazgiem  – obdarowujcie.  Pełna charakterystyka Bohaterek i Bohaterów, Charakterów i Charakterków: TU i TU.

Ważne!  Nie aspirujemy tu do bycia "Szlachetną Paczką". Nie trzeba Starszakom mąki, ryżu, ani ciepłych koców (to załatwiają Opiekunowie). Ciepłych słów im potrzeba, Waszego zainteresowania.

Cóż oferujemy Wam w zamian?
- Ich radość i wdzięczność. Zdjęcia pojawią się, jak co roku, na stronie Domu. Pech, że zdjęcia są statyczne, a radość Starszaków to żywioł i kaskaderskie akcje!
- Starszaki, na bank, będą o Was pamiętać w swoich wieczornych pacierzach, wspominać, trzymać Wasze kartki pod poduszkami.
- A do tego mamy coraz więcej dowodów na to, że to dobro, którego stajecie się częścią naprawdę WRACA. Czasem pospiesznym, czasem osobowym, czasem idzie długo na piechotę, ale wraca. Jak, nie przymierzając, Lassie.

To, co?
Słuchajcie.

Jest Robótka...

[kaczka przecina wstęgę. Bebe strzela z pistoletu startowego. Robótkowicze chwytają za pióra i długopisy. Listonosze w Niegowie mają senne koszmary i łykają Prozac jak landrynki.]

I oby i tym razem dało radę, bo oni tam czekają.
Jak nikt na świecie.

--- Szczególiki --- 

OFICJALNY ADRES:

Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci w Niegowie
Rodzinka...
dla...
Wierzbowa 4
07-230 ZABRODZIE

 

aa

Przekopiujcie informacje na swoje blogi by jak najwięcej osób się o akcji dowiedziało. 

Wszystkich chętnych odsyłam do tego bloga : http://jestrobotka.blogspot.de/

W zakładkach macie charakterystyki mieszkańców, można wybrać komu chce się zrobić prezent, w komentarzu proszę to napisać, bo organizatorki prowadzą notatki dzięki temu wiemy, kto może dostać najmniej prezentów.